Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2014

OFF SEASON CLUBBING ΣΤΗΝ ΙΒΙΖΑ...(ένα ημερολόγιο στην καρδιά των γεγονότων)


Club Pacha, Απρίλιος 2016, 2 η ώρα, Σάββατο βράδυ. Και κάπου εκεί μέσα σ' όλο αυτό το χάος, να σου κι η Ιβάννα. Πλήρως απογοητευμένη τόσο με το πλήθος γύρω της, όσο και με τις ηχητικές επιλογές του dj.


Οι θαμώνες γύρω της, τής φαίνονταν σαν ηλίθιοι, που είτε χόρευαν με την μάπα μουσική ή έβγαζαν σέλφις, στήνοντας σικέ σκηνικά. Κάποιες ομολογουμένως πανέμορφες φάτσες αποκαλύφτηκαν όταν άστραψαν τα φλας των σέλφις (δε διακρίνονταν προηγουμένως στον χαμηλό φωτισμό). Aπογοήτευση πάντως όλη η κατάσταση στο υπερδιάσημο κλαμπ της Ίμπιζα. Ούτε για οφθαλμόλουτρο δεν άξιζε αυτή η κλαμπιά, που έπρεπε να στάξεις 30 ευρώ μόνο και μόνο για να πεις ότι “ήμουν κι εγώ εκεί”. Το σκοτάδι τα κάλυπτε όλα, σαν την φοβέρα και την σκλαβιά. Μια ατμόσφαιρα που θύμιζε "σκοτεινό δωμάτιο", αλλά δεν ήταν διόλου ιντριγκαδόρικη...


Η Ιβάννα υπέμενε στωικά την κατάσταση ανταλλάζοντας χαμόγελα συμπαράστασης με τους διπλανούς της στο τοιχάκι, που έπιναν πιο “απόμερα” (σε απόσταση εκατοστών) από τους μπροστινούς της. Στα αριστερά της, κατσικώθηκε σιτεμένο μανούλι που με μια φευγαλέα ματιά της θύμισε τον Χαρδαβέλλα κι έβγαλε σέλφι κι αυτός με κάτι πουκαμισάτους, με σακάκι κάποιοι άλλοι. Τι να μας πει και το Pacha…ω αθάνατο ελληνικό σκυλάδικο! Τα διάσημα κερασάκια-σήμα κατατεθέν του μαγαζιού αιωρούνταν, πλαισιώνοντας διακριτικά το κέντρο της σάλας με τις 2 χορεύτριες. Άρχισε να το διασκεδάζει τρολλάροντας στις σέλφις των κοστουμάτων, που μετά από λίγο απομακρύνθηκαν. Σε μια αναλαμπή ευφορίας, αποφάσισε να αποδιώξει τις αρνητικές σκέψεις, συνειδητοποιώντας πού βρισκόταν: στη Μέκκα του κλάμπινγκ κι έτσι άρχισε να βλέπει το έργο αλλιώς και να τρολλάρει τον ίδιο τον εαυτό της, χορεύοντας στο ρυθμό της μουσικής. Ίσως να έπαιρνε άλλο ένα ποτάκι. Και ναι, το μαγικό ζουμί ναράνχα-βότκα έκανε κι αυτό το θαύμα του… Η μουσική μέσα στην εύθυμη μονοτονία της, άρχισε σιγά σιγά να την υπνωτίζει. Τα αίματα άναψαν ξαφνικά όταν έκανε την εμφάνισή της μια τραγουδίστρια με μαλλί Φουρέιρα και μελωδίες που θύμισαν νοσταλγικά στην Ιβάννα ιταλική discoteca εκεί κάπου στα αγαπημένα early 2000’s…if you believe you ll find your way, (remix) I ‘ve got the power



και ξάφνου ναι, συνειδητοποίησε για τα καλά πού βρισκόταν. 


Σάββατο βράδυ στην Ibiza!!


Το κάπνισμα απαγορευόταν, αλλά αραιά και που έρχονταν ντουμάνια από χασίσια, πιθανότατα από τις τουαλέτες, που βρίσκονταν εκεί κοντά. Θυμήθηκε τότε ότι οι καλύτερες γνωριμίες γίνονται σ' εκείνη την περιοχή, εκεί γύρω απ΄ το wc, όπου πέφτουν και τα ντεσιμπέλ. Χρόνια πριν, όταν πήγαινε ακόμα σχολείο, είχε γνωρίσει έναν κούκλο -που δεν το πίστευε ότι τον γνώρισε- έξω από τις τουαλέτες ενός ροκάδικου. Όχι μόνο γνωρίστηκαν, αλλά και πήγαν και για άφτερ βόλτα στην Πλάκα μαζί με την παρέα του και την παρέα της. Θα ξανάβγαιναν όλοι μαζί παρεούλα, όμως για κακή της τύχη είχε να αντιγράψει τις ασκήσεις των μαθηματικών... Μετά από χρόνια της είχε τύχει κι άλλη παρόμοια περίπτωση, σε παρόμοιες συνθήκες. Κούκλος σαν τον άλλον δεν ήταν -ας πούμε ότι ήταν κάπως, κάτι υποσχόμενος- αλλά τελικά αποδείχτηκε πολύ βλήμα σε δεύτερη ανάγνωση. Για κάποιο λόγο που θα 'θελε πολύ να εξηγήσει, πάνε αυτά τα παλιά μεγαλεία, που ακόμα κι η πιο βαρετή βραδιά κλάμπινγκ θα περιείχε κι από μια έκπληξη.

Remixάκι Smells like teen spirit κι όλοι από κάτω να χτυπιούνται… έλεος ρε dj!!! Στο ημισκοτάδι άρχισε να φιλοσοφεί. Μέσα σ' αυτό το ερεβώδες περιβάλλον -που κάποια μακρινά φωτορυθμικά έσπαγαν την μονοτονία του- γίνονταν κατά κάποιο περίεργο τρόπο όλοι ίσοι κι όμοιοι. Ρυτίδες, σπυράκια, όλα τα κάλυπτε σαν μέικ απ το σκοτάδι κι ο καθένας ξεχώριζε μονάχα με το χορευτικό του βήμα και την κίνησή του στον χώρο.


Τα φώτα άναψαν για λίγα δευτερόλεπτα και στα μπούτια της χορεύτριας διακρίθηκε κυτταρίτιδα. Ο διπλανός τσιλιβίθρας που ζήτημα να ΄ταν 18 χρόνων άναψε τσιγάρο, παρ’ όλο που αυτό απαγορευόταν. Στην Ιβάννα με τη μια ξύπνησε ο Κέρβερος μέσα της και του ‘πε να πάει λίγο πιο πέρα (γιατί το βιομηχανικό σιγαρέττο του, με την απαίσια οσμή, τη λιβάνιζε.) Ο τσιλιβίθρας αμέσως υπάκουσε κι απομακρύνθηκε. Δεν πρόλαβε σχεδόν να τελειώσει τη φράση της, όταν στα καπάκια την πλησίασε μια νέα άφιξη απ' το πουθενά. "Χορεύουμε;” της αποκρίθηκε ο καινούργιος άγνωστος, που εμφανίστηκε απρόσκλητος στο οπτικό της πεδίο, παίρνοντας τη θέση του λιβανιστηριού...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου