ΛΙΓΑ ΚΛΙΚ ΚΙ ΟΛΑ ΞΕΚΙΝΑΝΕ (μέρος 2ο)

Ένα αμόκ την είχε πιάσει την Ιβάννα εκείνο το φθινοπωρινό βράδυ. Ένας περίεργος παροξυσμός καταναλωτισμού, σε συνδυασμό με εκρηκτικό μίγμα νοσταλγίας. Γράφοντας υπό το φως των κεριών για τα περασμένα, στίβοντας το μυαλό της για να ανασύρει μνήμες ξεχασμένες που την έκαναν να χαζογελάει (ενίοτε να γελάει και πιο δυνατά), τούτη τη φορά η κάθε θύμηση της έφερνε και μια λαβωματιά, ένα αχ βαχ, μια γερή δόση νοσταλγίας και αναπόλησης για το παραμύθι που βρισκόταν κάπου εκεί έξω και την περίμενε για να γράψει τη συνέχειά του.

Η Ιβάννα δεν αρκέστηκε στο να κλείσει εισιτήριο για Παρίσι. Οι υπόλοιπες υποψήφιες πόλεις την περίμεναν να τις διαλέξει. Σκληρό και αδυσώπητο το casting. Scroll up, scroll down, και το κλικ σταμάτησε στην...