TRAVELLING WITHOUT MOVING

Οι 6 μήνες από το εκείνο το κλικ πέρασαν χωρίς να το καταλάβει. Το μόνο που απέμεινε να της υπενθυμίζει τις ακριβείς ημερομηνίες του ταξιδιού ήταν το e-mail επιβεβαίωσης, που εκτός των άλλων έπρεπε να το ξεθάψει ανάμεσα στα υπόλοιπα e-mail που προστέθηκαν για να το καταπλακώσουν ακόμα πιο βαθιά στα έγκατα του mailbox.

Άλλο πρόβλημα (που της είχε ξαναπαρουσιαστεί και τότε που ήταν να ταξιδέψει στο Αργυρόκαστρο): δε μπορούσε με τίποτα να βρει μουσική να την εμπνεύσει ώστε να εμπλουτίσει με τα καλύτερα τις αποσκευές τις σε mp3. Με πολλές προσπάθειες και χίλια ζόρια, κάτι κατάφερε από δω κι από κει να εντοπίσει. Έτσι λοιπόν λίγες μέρες πριν την αναχώρησή της, έκανε την δοκιμή - πρόβα τζενεράλε των mp3 που είχε αλιεύσει, με τα ακουστικά στα αυτιά και την ένταση δυνατά, κατεβαίνοντας για μια βόλτα στο κέντρο της Αθήνας.

Κάτι πολύ περίεργο, σαν θαύμα συνέβη όταν κατέβηκε στον σταθμό του μετρό στο Μοναστηράκι, ακούγοντας αυτό το τραγούδι: οι φάτσες μεμιάς μεταμορφώθηκαν, έμοιαζαν σαν να ήταν από κάποια άλλη χώρα, τα ντυσίματα επίσης. Ακόμα και τα πλαστικά εμβληματικά φραπεδοφόρα ποτήρια είχαν ως εκ θαύματος εξαφανιστεί. Η Ιβάννα ένιωσε σαν να είχε διακτινιστεί κάπου αλλού, ίσως ακόμα κι εκεί που έγραφε το εισιτήριό της. Στην πρωτεύουσα της Ισπανίας...