"Καλωσήλθατε στο Βελιγράδι. Η θερμοκρασία εδάφους είναι στους -2 βαθμούς Κελσίου. Σας ευχόμαστε μια ευχάριστη διαμονή."
Το αεροπλάνο ήταν έτοιμο για την προσγείωση. Οι αεροσυνοδοί πηγαινοέρχονταν κάνοντας τους τυπικούς ελέγχους, ντυμένες στα βαθιά μπλε, με κατακόκκινο κραγιόν στα χείλη και τα μαλλιά πιασμένα κότσο σε στυλ θεούσας γεροντοκόρης, που τα συγκρατούσε μαύρο διχτάκι. Η Ιβάννα, κοίταξε και το δικό της ντύσιμο. Τζιν παντελόνι, γαλότσα, πουλόβερ και... τζιν μπουφάν. Από εκείνα τα καλοκαιρινά, χωρίς εσωτερική επένδυση.
'Ηταν η δεύτερη φορά που η Ιβάννα επισκεπτόταν το Βελιγράδι κι είχε ήδη αρχίσει, νοερά, να βρίσκεται εκεί, στην πρωτεύουσα της Σερβίας. Αν κι εδώ που τα λέμε, η πρώτη φορά, πριν από 5 χρόνια, τότε στο τρένο του τρόμου , μάλλον δεν πιάνεται ως κανονική επίσκεψη.
Επρόκειτο να μείνει ένα βράδυ στην πόλη, όμως δεν ήξερε σχεδόν τίποτα γι' αυτήν. Το μόνο πράγμα που είχε προσχεδιάσει, ήταν η διαμονή της σε ξενοδοχείο. Ένα ξενοδοχείο που της είχε συστήσει με τα "καλύτερα" λόγια η Ξερξούσκα, που το είχε ζήσει κι από μέσα κι απ'έξω, σε αντίστοιχη επίσκεψη τράνζιτο που είχε κάνει κι εκείνη στο Βελιγράδι. Η Ιβάννα, ακούγοντας τις διηγήσεις της τότε, θα 'θελε πολύ να βρισκόταν κι αυτή εκεί, στη θέση της. Η μοίρα τα 'φερε έτσι ώστε η επιθυμία της να πραγματοποιηθεί, ανέλπιστα σύντομα......
Κοιτούσε απ' το παραθυράκι, βυθισμένη στις σκέψεις της, όταν το αεροπλάνο πάτησε τις ρόδες του με σιγουριά στο έδαφος. Δεν ήταν όμως αυτό που την τράνταξε, αλλά η εικόνα της πόλης έξω, θυμίζοντάς της ότι ήταν Ιανουάριος. Τα πάντα ήταν καλυμμένα με χιόνι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου