Η ΑΦΙΞΗ ΣΤΗ ΜΑΔΡΙΤΗ

Με αυτές τις νοσταλγικές μελωδίες λοιπόν στα decks, το αεροπλάνο προσγειώθηκε ομαλά στην πίστα του αεροδρομίου Adolfo Suarez - Barajas (αλήθεια, ποιος ήταν αυτός; απάντηση: πρώην πρωθυπουργός της Ισπανίας), ρίχνοντας τις γυροβολιές του προτού σταματήσει τελικά μπροστά στην puerta εξόδου, που οδηγούσε στις αποσκευές και τις αφίξεις. Η Ιβάννα, με ανυπομονησία περίμενε να δει τις καινούργιες, τοπικές φάτσες, που της είχαν κεντρίσει από καιρό την περιέργεια. Η άφιξη έγινε με τον καλύτερο οιωνό: έναν κούκλο υπάλληλο αεροδρομίου, να έχει στηθεί λίγο έξω από την μπουκαπόρτα. Ήταν το πρώτο ντόπιο, άριστο δείγμα αντρικού πληθυσμού, που έμελλε να αντικρίσει.

Χωρίς να ξέρει απολύτως τίποτα για τις μετακινήσεις, υπέθεσε ότι θα υπήρχε κάποιο μετρό που θα σε πήγαινε στην πόλη. Ακολουθώντας τις ταμπέλες (κι όχι "ρωτώντας πας στην πόλη"), εύκολα το βρήκε. Λίγο πριν την αποβάθρα, την υποδέχτηκε κι ένα άλλο τεκνό, αυτή τη φορά σε φωτογραφία:

Βρε βρε η Μαδρίτη; Πολύ "προχώ" καταστάσεις με το καλημέρα! Όμως αποκλειστικά και μόνον "αντρική υπόθεση"...